امام صادق

امام صادق(ع) که موافق و مخالف و دوست و دشمن به بزرگی جایگاه و بی کرانه دریای دانش او اعتراف دارند، افزون بر فقه و تفسیر و کلام و اخلاق و حدیث علومی را که تا آن روز در حجاز و عراق سابقه نداشت عرضه کرد و با تدریس فیزیک، جغرافیا، نجوم، هیئت و پزشکی جمع زیادی را در اطراف شمع وجود خویش گرد آورد به گونه ای که شاگردان آن حضرت را افزون بر چهار هزار نفر دا ...

همه مسلمانان (شیعه و سنی) برای خاندان پیامبر(صلی الله علیه و آله) و اهل بیت: احترام و جایگاه خاصی قائل اند که نظیر آن را برای دیگران قائل نیستند

بخشش به نیازمندانامام (ع) با آن همه تاکید و تلاش در به دست آوردن روزى حلال، بسیار بخشنده و کریم بود. یاران و پیروان خود را به بخشش سفارش مى کرد و تاکید مى فرمود یاور درماندگان و دستگیر در راه ماندگان باشند

امام صادق(ع) نه تنها دیگران را دعوت به کار و تلاش می کرد، بلکه خود نیز با وجود مجالس درس و مناظرات و

نام شریفش جعفر، کنیه اش ابوعبدالله و ابواسماعیل و لقبهایش فاضل، قائم، طاهر، کافل، منجی و مشهورترین آنها صادق بود

«امام صادق علیه السلام که قلبش تجلّى گاه علم و دانش و بصیرت و بینش پیامبر صلى الله علیه و آله است، یک روز به یکى از شاگردانش که نزد حضرت علم آموخته بود و به تصفیه و تزکیه نفس موفّق شده بود فرمود:

ماجرا زمانی ناباور می شود که مردمی که این چنین برای امام شهیدشان سینه داغ می کنند، چرا برای امام زنده شان تحرکی ندارند؟!...

پاسخ های کوبنده با الهام از آیات

در زمان حکومت عباسیان و عصر وزارت برامکه [1]، جمعیت ایرانیان در شهر بغداد زیاد شده بود. دولت در دست ایرانى ها بود و آن ها با این که در منطقه اى عربى زندگى مى کردند، عادات و رسومشان را تعطیل نکرده بودند. از جمله این که مراسم عید نوروز را برگزار مى کردند.

پنجره ای رو به آسمان گشوده شد. برکه ای از نیلوفر، بر سجاده گسترده زمین درخشید و بهار بر آن ایستاد